Een verhaal uit de bundel Mr. Mulliners Sterkste Verhalen (Uitg. IJzer, Utrecht 2015). Bij het vertalen kreeg ik erg last van déja vu – waar had ik dit eerder gelezen? Voor mijn gevoel was het wel èn niet hetzelfde als wat ik me van een ander verhaal herinnerde. Opeens wist ik het : dit is hetzelfde als het zesde hoofdstuk van Barmy in Wonderland, dat ik onlangs vertaald heb met als titel Klatergoud. Dat is een merkwaardige roman die Wodehouse in 1952 heeft gescheven (op basis van een toneelstuk, The Butter and Egg Man, van George S. Kaufman ). De nachtelijke scène bij een landhuis of villa waar twee dronken jongemannen o.a een raam ingooien, een ontmoeting hebben met een butler in pyama en kamerjas, een boom invluchten uit angst voor een hond, en waarbij tenslotte het geliefde meisje thuiskomt in gezelschap van haar moeder is in Barmy in Wonderland nog veel uitgebreider dan hier.
Wodehouse was een meester in het recyclen van thema’s en formuleringen uit zijn eigen verhalen. Dit verhaal spant op een bepaalde manier wel de kroon. Thomas Prenkert blijkt er in 2014 een uitgebreide studie over geschreven te hebben die op het internet te vinden is. De oudste versie van het verhaal (Dudley gets back to normal) stamt uit 1940 en het duikt daarna in allerlei vaak heel verschillende versies op als Joy Bells for Barmy, A Wedding has been Arranged, in Barmy in Wonderland dus, en tenslotte als The Right Approach (1958).
Podcast: Play in new window | Download