Korte inhoud van het voorafgaande: Ukridge blijkt merkwaardig genoeg een keer geld te hebben en trakteert zijn vriend Corky op een duur diner. Ukridge vertelt dat hij heeft overwogen presentator en ceremoniemeester te worden bij een boksschool in het East End, maar uiteindelijk heeft besloten dat niet te doen. De man die hem drie weken eerder die functie aanbood vereiste dat hij daarbij in smetteloze avondkleding optrad. En daarover beschikte Ukridge niet op dat moment. Op zoek naar vijf pond om tweedehands kleding te kopen, ging Ukridge voor een lening naar het huis van zijn tante Julia, De Ceders op Wimbledon Common. Tante Julia weigerde evenwel en zei dat hij dat geld natuurlijk zou gaan vergokken. Ze stond op het punt te vertrekken naar de Rivièra. Geïnspireerd door haar vermelding van gokken bedenkt Ukridge dat hij De Ceders in haar afwezigheid zou kunnen gebruiken als illegaal gokhuis. Hij probeert de butler van zijn tante, Oakshott, ervan te overtuigen zijn partner te worden in dat plan, maar Oakshott weigert het vertrouwen van zijn werkgever te beschamen. Later vertelt een excentrieke vriend van Ukridge, “Looney” Coote, aan Ukridge dat hij geld heeft verloren met gokken bij De Ceders. Looney is van mening dat er vals is gespeeld en dat de leiding daar een lesje verdient. Ukridge realiseert zich dat Oakshott zijn idee heeft overgenomen en confronteert Oakshott daarmee. Oakshott geeft het toe en biedt hem vijf pond aan. Ukridge wil meer en dreigt zijn tante te informeren over het gokken, maar Oakshott antwoordt dat hij ook een paar dingen over Ukridge weet. Ukridge druipt af. Vervolgens krijgt hij te horen dat die baan van ceremoniemeester in de bokshal nog maar vierentwintig uur beschikbaar zal zijn en betreurt hij het dat hij het geld van Oakshott heeft afgewezen. Hij keert met hangende pootjes terug naar De Ceders.
Podcast: Play in new window | Download
